Receptie in het Reformatorisch Dagblad

Het Reformatorisch Dagblad:

“Het leven van Ina is uiterst herkenbaar voor alle refomeisjes van haar generatie. Als kind: het willen zijn zoals die ene bekeerde oudtante, in het besef van zonde en van oordeel. Als opgroeiend meisje: het verlangen naar een wat breder blikveld en een wat minder benauwend klimaat, naar een leven dat groter is dan wat binnen eigen kring mogelijk is.

Als studente: de kennismaking met christenen van allerlei soort, en zelfs met ongelovigen. Het ongelukkig zijn omdat jij nergens iets van weet, omdat jouw verleden en belevingswereld helemaal niet aansluiten op die van de anderen. De vragen en de twijfels. Het lidmaatschap van de christelijke studentenvereniging, de Bijbelkringen en de belijdenisdiensten. Lees verder

4 sterren in Knack (Vlaanderen)

Marnix Verplancke schrijft in Knack Focus:

‘In Hoor nu mijn stem stikt het van uiterst citeerbare zinnen. Keer op keer weet Franca Treur een situatie in een paar sprekende beelden te vatten, waarna ze op zoek gaat naar de psychologische inhoud ervan. Immers: net zoals haar vorige twee romans gaat ook deze nieuwe over de onmogelijke situatie waarin de hedendaagse mens is beland. Hij kan zich niet meer onderwerpen aan de strenge discipline en de onvoorwaardelijke overgave die god eist. Geloven kan niet meer, beseft Gina na een cursus schriftkritiek waarin de Bijbel gedeconstrueerd wordt, maar wat dan dreigt, is de eindeloos gapende kloof van spirituele leegte die zo typerend lijkt voor onze samenleving.

Lees verder

Interview in Trouw

Op dinsdag 10 oktober publiceerde Trouw een interview met Franca Treur. Lees het interview hier.

‘Schrijven is een religieuze zaak’

Met ‘Hoor nu mijn stem’ keert Franca Treur terug naar de wereld van het streng gereformeerde geloof. ‘Kennelijk had ik het onderwerp nog niet uitbehandeld.’

Op het omslag van de nieuwe roman van Franca Treur staat een roodborstje dat met gespreide vleugels voorover buigt en water drinkt. Door de weerspiegeling van het vogeltje in het water, zie je het diertje nogmaals, maar dan op zijn kop. De afbeelding is last-minute gekozen, maar Treur is tevreden: “Het lijkt alsof de vogel tegen zichzelf vecht en dat doet Ina in het verhaal ook.” Lees verder

4 sterren in De Volkskrant (+ meer recensies)

Dirk Leyman in De Morgen (Vlaanderen) geeft Hoor nu mijn stem 3,5 ster:

‘Zeker is dat Treur met deze derde roman opnieuw aan metier heeft gewonnen. Ook spreekt er een grotere mildheid uit tegenover de gereformeerde scherpslijperij. Treur vergast ons verder regelmatig op indringende bespiegelingen over de ratrace in medialand of weeft lichtkomische theologische disputen aan de universiteit in.’ Maar hij vindt de roman wel een beetje aan de dikke kant.

Arjan Peters in De Volkskrant geeft 4 sterren:

‘Het kenmerkende Treur-gevoel, de ongewone combinatie van bevrijding en verlies, komt nog beter dan voorheen naar voren. Erg goed zijn de vlijmende miniportretjes die Franca Treur door de roman strooit.’ Lees verder

Boekpresentatie ‘Hoor nu mijn stem’ op 4 oktober bij uitgeverij Prometheus

Schrijver Marja Pruis ontving het eerste exemplaar van ‘Hoor nu mijn stem’

Fragmenten uit Marja’s feestrede:

‘Ik heb heel lang zitten piekeren wat voor soort verhaal ze nu vertelt in deze roman, en op de een of andere manier werd haar openingszin wat dat betreft ook steeds betekenisvoller. ‘De trein naar Vlissingen stond er al.’ Zo luidt die zin. Zo’n ogenschijnlijk gewoon zinnetje, dagelijkser kan het bijna niet. Maar kijk dan nog eens hoe het er staat. Die trein die stond er al, met andere woorden: die trein stond al op je te wachten, het enige wat je nog hoeft te doen is instappen, en stap je nu eindelijk in of laat je nog langer op je wachten.

Lees verder

4 oktober: nieuwe roman!

De presentatie van de roman Hoor nu mijn stem vindt plaats op woensdag 4 oktober om 17.00 uur ten huize van de uitgeverij, Herengracht 48 te Amsterdam. Het eerste exemplaar zal in ontvangst worden genomen door auteur Marja Pruis.

Over Hoor nu mijn stem:

Ina verloor op driejarige leeftijd haar ouders en groeit op bij haar opa en zijn twee ongetrouwde zussen Ma en Sjaan. Deze ‘familie’ bewandelt de oude paden van het gereformeerde geloof, en de jonge, ambitieuze Ina probeert te klimmen op de trappen van Gods genade, zoals haar lichtende voorbeeld tante Ma. Naarmate ze volwassen wordt, lonkt ook de maatschappelijke ladder, die gemakkelijker te beklimmen lijkt. Zal ze haar milieu ontstijgen of belooft ze trouw aan God?

Wat doet het met je wanneer je merkt dat men op jouw plek liever iemand anders ziet? Gina, zelfverklaard beste radio-interviewer van Nederland, verliest in korte tijd haar baan, haar geliefde en haar waardigheid. Haar leven lang heeft ze geïnformeerd naar de ideeën en de binnenwereld van anderen. Maar hoe staat het met haar eigen innerlijk?

In deze nieuwe, psychologische roman geeft Franca Treur een stem aan vrouwen uit dat deel van onze samenleving waar een vrouw niet vaak wordt gehoord.
 
Franca Treur
(1979) is schrijver van romans, verhalen, essays en columns. Ze debuteerde met het bekroonde en verfilmde Dorsvloer vol confetti, dat speelt in een bevindelijk gereformeerd milieu (meer dan 150.000 verkochte exemplaren). Later volgden De woongroep, het Zeeuwse Boekenweekgeschenk Ik zou maar nergens op rekenen en een bundeling van de piepkleine psychologische verhalen X&Y, die ze schreef voor NRC Handelsblad.