Mooie recensies voor ‘Regieaanwijzingen voor de liefde’

Nederlands Dagblad: Het nieuwe boek van Franca Treur is het waard om op valentijnsavond gelezen te worden

De geliefden Loek en Hanna, hoofdpersonages in het verhaal, schrijven samen aan een script voor een speelfilm. Naast geliefden zijn ze dus ook collega’s. De toon is in de eerste zinnen meteen gezet. En ja, deze vlotte schrijfstijl houdt Treur tot de laatste bladzijde vol. ‘In het verhaal waaraan Loek en Hanna werken moeten twee mensen elkaar krijgen. […] Dat de personages elkaar moeten krijgen is belachelijk, daarover zijn ze het alle drie eens, maar Reinout is niet van het idee af te brengen dat de mogelijkheden voor originaliteit juist liggen binnen het cliché.’

[…] Treur geeft geen directe aanwijzingen voor de liefde, maar zoomt in verhaalvorm in op relaties die al wat langer duren. Hoe houden wij het vol in de liefde?

De eerste hoofdstukken zijn met name gewijd aan het script, maar langzaam verschuift de focus. Er ontstaat een script binnen het script. De relatie van Loek en Hanna komt onder een vergrootglas te liggen. Hoe gelukkig zijn zij samen en gaat dit hele project hun relatie niet om zeep helpen? ‘[…] heel even schiet het door Hanna’s hoofd dat het moment dat hun personages elkaar gaan krijgen, zomaar het moment kan worden dat zij elkaar verliezen.’ Gelukkiger worden ze er aanvankelijk inderdaad niet op. En toch geven ze er ook niet zomaar de brui aan. Treur legt de vinger bij de wond van wederzijds onbegrip. Juist ook als het gaat om relaties waarin men elkaar niet zomaar verlaat. Wat houdt mensen nog bij elkaar en is er nog een nieuw begin mogelijk, als de liefde verdwenen lijkt te zijn?

[…] Treur geeft een realistische schets van spanningen binnen relaties, maar ook van de kracht van verbinding waar liefde ontbreekt of verloren dreigt te gaan. Daarmee is het een boek dat het waard is om op valentijnsavond gelezen te worden. Kruip samen met je liefje op de bank, verslind het boek en concludeer: ja, liefde is een kunst. (Els Meeuse)

 

Dagblad van het Noorden: een prettig leesbare, vermakelijke zedenschets

Roman is een groot woord, want dit boek bevat vijftig scènes uit een relatie. Daarbij komt niet alleen de relatie van Loek en Hanna onder spanning te staan, ook de relaties om hen heen lijken af te brokkelen.

Dat geeft Treur de kans om tot prikkelende observaties te komen, bijvoorbeeld over haar vriendin Lot die op het platteland is gaan wonen en liever een wat mannelijker man had gehad. ‘Een smakkende carnivoor met handen die druipen van het vet. Vroeger hield ze juist van zijn bandplooibroeken en overhemden met vastgeknoopte kraagjes. Maar smaak kan met verhuizen gaan verschuiven.’ (Coen Peppelenbos)

Receptie in het Reformatorisch Dagblad

Het Reformatorisch Dagblad:

“Het leven van Ina is uiterst herkenbaar voor alle refomeisjes van haar generatie. Als kind: het willen zijn zoals die ene bekeerde oudtante, in het besef van zonde en van oordeel. Als opgroeiend meisje: het verlangen naar een wat breder blikveld en een wat minder benauwend klimaat, naar een leven dat groter is dan wat binnen eigen kring mogelijk is.

Als studente: de kennismaking met christenen van allerlei soort, en zelfs met ongelovigen. Het ongelukkig zijn omdat jij nergens iets van weet, omdat jouw verleden en belevingswereld helemaal niet aansluiten op die van de anderen. De vragen en de twijfels. Het lidmaatschap van de christelijke studentenvereniging, de Bijbelkringen en de belijdenisdiensten. Lees verder