In De Groene Amsterdammer: 

‘Het mooie van Hoor nu mijn stem is dan ook dat er geen scherpe grens wordt getrokken tussen het gereformeerde en het ongelovige leven. Gina’s ambitie, haar behoefte aan applaus, staat nogal ver van de overgave van de uitverkoren tante Ma. Maar is dat niet wat ze uiteindelijk moet leren: onthecht zijn, niet rekenen op succes en niet op de liefde. Uiteindelijk gaat het in Hoor nu mijn stem niet alleen om de overgave van gelovigen aan God, maar om de overgave van iedereen. Aan het leven.’ Xandra Schutte

Lees de hele recensie hier.

In Dagblad van het noorden:

‘Als zij aan het einde eindelijk vindt waarvan zijzelf niet wist dat zij het zocht, zorgt juist die typisch afstandelijke stijl die ons heeft geleid ervoor dat dit een ontzettend sterk moment is. De emotionele apotheose is geen geconstrueerd drama, maar voelt als een echte, natuurlijke uitkomst. De neiging is groot je af te vragen of dit komt doordat Treur schrijvend met een zelfde soort zoektocht bezig was. Het levert een bijzonder ontroerend einde op.’ Sonja Schulte

Op Mustreads.nl:

‘Hoor nu mijn stem is een boeiende roman over het leren maken van eigen keuzes en het loslaten van het verleden. De twee verhalen in het boek komen op een mooie manier samen. Treffend zijn daarbij de kleine details die de roman van leven voorzien en de warmbloedige sfeer van het verhaal verklaren.’ Martijn Joosse

Lees de hele recensie hier.