Schrijver Marja Pruis ontving het eerste exemplaar van ‘Hoor nu mijn stem’

Fragmenten uit Marja’s feestrede:

‘Ik heb heel lang zitten piekeren wat voor soort verhaal ze nu vertelt in deze roman, en op de een of andere manier werd haar openingszin wat dat betreft ook steeds betekenisvoller. ‘De trein naar Vlissingen stond er al.’ Zo luidt die zin. Zo’n ogenschijnlijk gewoon zinnetje, dagelijkser kan het bijna niet. Maar kijk dan nog eens hoe het er staat. Die trein die stond er al, met andere woorden: die trein stond al op je te wachten, het enige wat je nog hoeft te doen is instappen, en stap je nu eindelijk in of laat je nog langer op je wachten.

Lees verder →